Basit Dizin Erişimi Protokolü nedir?

Basit Dizin Erişimi Protokolü (LDAP), LDAP standartlarını takip eden veritabanlarıyla kullanım için veri düzenleme yöntemidir. Bu açık bir standarttır, bu nedenle herhangi bir kuruluş bir lisans ücreti ödemeden yapıları kullanabilir. Bir LDAP dizini, yazma işlemini okumak için en iyi duruma getirilmiştir; bu, uzun süreli depolama için mükemmel bir seçimdir, ancak etkin veritabanları için uygun değildir. Hafif Dizin Erişimi Protokolü'nün ücretsiz lisansı ve kredi notum düşük nasıl kredi çekerimokuma-merkezli yapısı, veri ambarlarındaki bilgileri organize etmenin popüler bir yolu haline geldi.

LDAP'nin en karmaşık yönü, protokolün tam olarak ne olduğudur. Basit Dizin Erişimi Protokolü, verilerin düzenlenmesi ve depolanması için bir yöntemdir. Bir LDAP veritabanı, bilgileri protokole göre depolayan bir veritabanıdır. Bu nokta, terminolojilerin birleşmesiyle çok çamurlu hale gelir.

Basit Dizin Erişimi Protokolü hem açık standart hem de çapraz platformdur. Bu, herhangi bir sistemdeki herhangi bir kullanıcının LDAP veritabanlarını kolayca kullanabileceği ve kullanabileceği anlamına gelir. Aynı zamanda sanal veritabanı sistemlerini kolayca idare eder ve çeşitli veritabanlarının istemci tarafında tek bir varlık gibi davranmasını sağlar. Son olarak, Internet Protokollerini doğrudan kendi şartnamesine dahil ederek, neredeyse ağrısız bir İnternet bağlantısı üzerinden erişilmesini sağlar.

LDAP'nin buna çok yaklaşması nedeniyle, protokol geniş bir ağ üzerinde bilgi depolama aracı olarak çok popüler hale gelmiştir. Pek çok modern veritabanı tasarımı, doğrudan Basit Dizin Erişimi Protokolünü kullanmadıkları halde, LDAP veritabanlarına erişme kabiliyetine sahiptir. Bu, protokollerin popülerliğini arttırdı, çünkü neredeyse her büyük veritabanı, bir eklenti aracılığıyla yerleşik veya erişilebilir LDAP'ye sahip.

Bir Basit Dizin Erişimi Protokolü veritabanının bilgiye erişip depoladığı yolun, nasıl kullanıldığına büyük etkisi vardır. Protokol, veritabanından yeni bilgilerin yazılması üzerine okuma verilerini vurgular. Bu, bilgi eklemekten çok daha yavaş bilgi verir. Banka kayıtları veya çevrimiçi sipariş gibi hızlı uygulamalar, yöntemleri çok yavaş bulacaktır. Envanter veya vergi bilgileri gibi depolama veya kayıt sistemleri çok iyi çalışır.

LDAP, veriler için bir hiyerarşik organizasyon belirler. Bu, çoğu insana çok aşina olan ve LDAP veritabanları üzerinden diğer sistemlere göre daha kolay sıralama yapan bir yöntemdir. Bu organizasyon yöntemi genellikle Web adresleri ile gelir belgesiz kredi veren bankalarbirleştirilir ve bir Web tarayıcısı üzerinden en üst düzey veritabanı bilgilerine erişilir.

Bir bilgisayardaki klasörler gibi bu seviyeleri düşünmek kolaydır. Üst düzey, genel olarak bir şirket veya kuruluşun adı olan veritabanının odak noktasıdır. Altında bölümler veya kuruluş içindeki projeler için bölümler vardır. Bu başlıklar altında her biri bu alandaki alt bölümlerdir. Bir bilgisayarda, bu bir klasör içindeki bir klasör gibidir, her biri daha spesifik bilgiler sağlar. Sonunda, klasör veya veritabanı, söz konusu konuyla ilgili tüm bilgileri içerecektir.